Ο όρος STEM (Science Technology Engineering και Μathematics) εμφανίστηκε αρχικά και στη συνέχεια οι επιστήμονες συνειδητοποίησαν ότι οι δεξιότητες που απαιτούνται πλέον περιλαμβάνουν τη μελέτη και τη γραφή συνδυαζόμενες με τη σκέψη και την τέχνη. Έτσι από το STEM ο όρος έγινε STEAM (ARTS). Στη συνέχεια οι οργανισμοί συνειδητοποιούν ότι η προσθήκη των τεχνών στο STEM δεν αρκεί. Πρέπει να προσθέσουμε τις δεξιότητες σκέψης που ενσωματώνονται στην ανάγνωση και τη γραφή. Η γραφή (wRiting), για να είναι δημιουργική, αξιοποιεί ένα μεγάλο φάσμα των «εργαλείων σκέψης». Η γραφή (wRiting) γίνεται μια δημιουργική διαδικασία, και απαιτεί ικανότητες ανάπτυξης φαντασίας. Έχοντας τα παραπάνω υπόψη μας στο 3ο εργαστήριο μας θυμηθήκαμε το βιβλίο που είχαμε διαβάσει "το παιδί και το φεγγάρι" και σκεφτήκαμε να φτιάξουμε κι εμείς μια ιστορία. Ανταλλάξαμε ιδέες και δημιουργήσαμε από κοινού μια ιστορία που στη συνέχεια τα παιδιά την εικονογράφησαν και σε ατομική εργασία. Το ποντικάκι ταξιδεύει από Φάρο σε Φάρο! Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα ποντικάκι που ζούσε στο Φάρο των Χανίων. Του άρεσε πολύ να βγαίνει στη λιακάδα και να ακούει τις ιστορίες που έλεγαν οι ναυτικοί κι οι καπετάνιοι που έρχονταν από διάφορα μέρη του κόσμου. Καπετάνιοι που ταξίδευαν στην Κίνα, στην Αμερική, στη Θεσσαλονίκη, ακόμα και στο Βόρειο Πόλο! Το ποντικάκι τους άκουγε κι ένοιωθε ζήλεια, ήθελε κι αυτό να ταξιδέψει να πάει μακριά... ως το Βόρειο Πόλο! Κι έτσι μια μέρα τρύπωσε στο καράβι και ξεκίνησε το ταξίδι του! Πήγαινε και πήγαινε... μέρες πολλές! Κι όταν πεινούσε έτρωγε τυράκι απ' το αμπάρι! Του άρεσε να ακούσει τις ιστορίες των ναυτικών, τα κύματα και τους γλάρους! Του άρεσε να κοιτάει από το φινιστρίνι, εκείνο το στρογγυλό παράθυρο που έχουν τα καράβια! Κι από εκεί έβλεπε... και τι δεν έβλεπε! Νησάκια, φάλαινες, καρχαρίες και δελφίνια! Όλα ήταν μαγικά και έγιναν ακόμα πιο μαγικά όταν πήγε στην αποθήκη και βρήκε ένα μονοκυάλι! Και τώρα έβλεπε πιο κοντά τις φάλαινες, τις θαλάσσιες χελώνες, τα ψάρια, τους ιππόκαμπους και τα ψαροπούλια! Μια στιγμή του πέρασε απ' το μυαλό ν' ανέβει πάνω σ' ένα δελφίνι και να συνεχίσει το ταξίδι του καβάλα στο δελφίνι! Μα πάλι θυμήθηκε το τυράκι στο αμπάρι! Και το αποφάσισε... “μπα καλύτερα με το καράβι, το μονοκυάλι και το τυράκι!” Και πήγαιναν και πήγαιναν ... και κάποια μέρα έφτασαν στο Βόρειο Πόλο. Ένας φάρος τους έδειχνε το λιμάνι κι έφτασαν με ασφάλεια! Μα όταν κατέβηκε ήταν τόσο τσουχτερό το κρύο που δεν του πέρασε στιγμή απ' το μυαλό να μείνει εκεί! Κι ύστερα ένοιωσε μοναξιά, νοστάλγησε το Φάρο των Χανίων, τα γνώριμα μέρη του! Γι' αυτό όταν ο καπετάνιος πήρε το δρόμο της επιστροφής το ποντικάκι δεν έχασε στιγμή τρύπωσε πάλι στο καράβι κι όπου φύγει φύγει! Ταξίδεψε πίσω τρώγοντας το τυράκι του, ακούγοντας τα κύματα, βλέποντας τις φάλαινες και τα δελφίνια! Όταν επιτέλους έφτασε στα Χανιά, αντίκρυσε το Φάρο κι η καρδούλα του χτύπησε δυνατά! Με μιας εξαφανίστηκε μέσα στα σοκάκια της παλιάς πόλης. Πήγαινε κι ερχότανε κι όταν κουράστηκε και τα ποδαράκια του δεν άντεχαν πια παράγγειλε ένα ρόφημα και το απόλαυσε στη λιακάδα με θέα το Φάρο των Χανίων!
0 Comments
Leave a Reply. |
Εργαστήριο Δεξιοτήτων 2023-24Αρχείο
April 2024
Categories |