Στις 2 Απριλίου- ημέρα γέννησης του σπουδαίου Δανού παραμυθά Χανς Χρίστιαν Άντερσεν γιορτάζει το παιδικό βιβλίο! Μιλήσαμε κι εμείς για το θησαυρό αυτόν που λέγεται παιδικό βιβλίο, τα παιδιά είχαν τις ιδέες τους και με αυτές φτιάξαμε τη δική μας αφίσα για τη μέρα αυτή! Παρατηρήσαμε τη φετινή αφίσα (από το Διεθνές Συμβούλιο Βιβλίων για την Νεότητα IBBY- τμήμα Ιαπωνίας) και διαβάσαμε το μήνυμα που φέτος έγραψε η Eiko Kadono (συγγραφέας από Τόκυο)
"Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω σε φτερά, λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπο της καρδιάς σας.Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει. Πετάω παντού. Με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων, ή καμιά φορά και με τα μικροσκοπικά φτερά της άμμου. Πετάω, βέβαια, και με τα φτερά των αποδημητικών πουλιών. Ακόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων.Στέκομαι δίπλα σου. Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις.Θα σου άρεσε μια παράξενη και θεσπέσια ιστορία;Ή τι θα έλεγες για μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία;Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει. Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις. Όταν θα θέλεις, λοιπόν, φώναξε: «Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!». Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.Έχω τόσες ιστορίες να μοιραστώ!Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που βαρέθηκε τη μοναξιά του, έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο;Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια;Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άι-Βασίλης.Ω! Μπορώ ν’ ακούσω την καρδιά σου. Χτυπάει όλο και πιο γρήγορα.Ταπ ταπ, τίκι τακ, τικ τοκ, τικ τικ τακ!Η ιστορία που ταξιδεύει πήδηξε μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία, ανοίγοντας τα φτερά σου να πετάξεις. Και έτσι, μια ακόμα ιστορία που ταξιδεύει γεννιέται." Με έμπνευση από το παραπάνω κείμενο -μήνυμα φτιάξαμε κι εμείς μια μικρούλα ιστορία! "Μια φορά κι ένα καιρό πήγε μια πεταλούδα σ' ένα λουλούδι για να πιει νέκταρ με την μικρή της προβοσκίδα. Σε λίγο έφτασε εκεί μια μέλισσα που ήθελε κι εκείνη να πάρει το νέκταρ! Άρχισαν τον καβγά και .... φτεροτραβηχτήκανε! Τότε πέρασε ένα πουλάκι, τα είδε, άνοιξε το ράμφος του και χλαπ τα έκανε μια χαψιά λέγοντας: "να τι παθαίνετε όταν τσακώνεστε!"
0 Comments
9 Φεβρουαρίου - Παγκόσμια ημέρα Ελληνικής Γλώσσας και ημέρα μνήμης του ήρωα Σπύρου Καγιαλέ.
Μιλήσαμε για τα γεγονότα που συνέβηκαν στις 9 Φεβρουαρίου 1897 στην περιοχή μας και εμπλουτίσαμε το λεξιλόγιο μας με λέξεις ελληνικές και σχετικές με το θέμα. Η Πολυπολιτισμική Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2024 ορίστηκε από τον παγκόσμιο οργανισμό MCBD (Multicultural Children's Book Day) ως η 25η Ιανουαρίου κι εμείς στο νηπιαγωγείο μας τη γιορτάσαμε σήμερα Παρασκευή 26. Ευχαριστούμε τις μητέρες των μαθητών μας την κ. Ντέσυ και την κ. Μόνικα για τη συνεργασία και την υποστήριξη της δράσης μας. Η κ. Μόνικα διάβασε βουλγαρικά παιδικά βιβλία που μας έφερε η κ. Ντέσυ. Επίσης μας έδειξε τη Βουλγαρία στο χάρτη και μας έμαθε λίγες λέξεις από τη δική τους γλώσσα. Βρήκαμε και το γνωστό παιδικό παραμύθι -τα τρία γουρουνάκια - και το παρακολουθήσαμε στα βουλγαρικά. Στο τέλος χαρίσαμε στη μητέρα μια κάρτα που έφτιαξαν τα παιδιά για να την ευχαριστήσουν που τόσο πρόθυμα πέρασε χρόνο μαζί μας. Ήταν μια ευχάριστη εποικοδομητική εμπειρία φιλαναγνωσίας για όλους και έδωσε πολλά ερεθίσματα στα παιδιά. Ξεκινήσαμε το πρόγραμμα της δανειστική βιβλιοθήκης για το σχολ. έτος 2023-24 με επιλεγμένα βιβλία παιδικής λογοτεχνίας.
Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα για την περιοχή μας. Μετά από μια δυνατή νεροποντή, βροντές, αστραπές και έντονη βροχόπτωση σκεφτήκαμε ότι το βιβλίο "το παιδί και το φεγγάρι" των Αργυρώ Μουντάκη - Δώρα Ανδρεαδάκη και σε εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη ήταν η κατάλληλη επιλογή! Τα παιδιά γνώρισαν το είδος των βιβλίων που ονομάζονται silent book και κατάλαβαν ότι δεν έχει λόγια αλλά μόνο εικόνες. Διαβάσαμε μόνο τον τίτλο και συνεχίσαμε με τις εικόνες! Για μας βέβαια ήταν εύκολο να βρούμε τον τόπο της ιστορίας....γνώριμο, αγαπημένο μέρος: το παλιό λιμάνι των Χανίων! Στη συνέχεια και παρατηρώντας τις εικόνες που είχαν τόσα να μας πουν φτιάξαμε τη δική μας ιστορία. Το σημείο που περισσότερο μας προβλημάτισε ήταν το σχοινί! Πώς δηλαδή μπορούσε ένα σχοινί να φτάσει μέχρι το φεγγάρι; Ήταν άραγε το σχοινί ή οι σκέψεις του μικρού παιδιού; Κάθε παιδί φαντάστηκε ότι είναι ο γιος ή καλύτερα το παιδί (γιατί μπορεί να είναι και κορίτσι!) του φαροφύλακα και μιλάει στο φεγγάρι! Συγκεντρώσαμε τα λόγια και τα βάλαμε δίπλα δίπλα.. ώσπου έφτασαν ψηλά στον ουρανό! "Ν΄ανάψεις, φεγγαράκι μου λαμπρό φέγγε μας, έλα για να βλέπει ο καπετάνιος, φεγγαράκι λάμψε για τα καραβάκια, έλα κοντά να βοηθήσεις, έλα πάνω στο φάρο να βλέπει το καράβι" Μήπως τελικά αυτά τα λόγια, οι σκέψεις του παιδιού ήταν που έκαναν το θαύμα κι έσωσαν τον καπετάνιο; Η 6η Μαρτίου είναι η πανελλήνια ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Μιλήσαμε με τα παιδιά, συζητήσαμε για τα διάφορα περιστατικά βίας που δημιουργούν προβλήματα και δεν έχουν θέση ούτε στο σχολείο ούτε αλλού! Στη συνέχεια αναλύσαμε την έκφραση - παροιμία "η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει". και αναφερθήκαμε στη λεκτική βία. Φτιάξαμε και τη σχετική αφίσα για να μεταδώσουμε το μήνυμά μας και να το θυμόμαστε καθημερινά!
|
ενδεικτικές δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο μας
αρχείο
All
|